Zwyrodnieniowa choroba dysku
Przegląd
Choroba zwyrodnieniowa dysków często pojawia się wraz z wiekiem, ponieważ dyski stają się bardziej kruche, mniej sprężyste i bardziej podatne na przepukliny. Choroba zwyrodnieniowa dysku jest najczęstszą diagnozą związaną z poważnym bólem pleców i szyi. Kiedy dysk przepuklina w kręgosłupie, chirurg może czasami po prostu usunąć część dysku. W innych przypadkach, gdy dysk jest bardziej uszkodzony i musi zostać usunięty, należy coś włożyć do przestrzeni dysku. W przeciwnym razie dwa kręgi zapadną się jeden na drugim, wywierając nacisk na korzenie nerwowe, które odchodzą od rdzenia kręgowego.
Powoduje
Niektóre z czynników przyczyniających się do choroby zwyrodnieniowej dysku to wywiad rodzinny, styl życia i wiek. Najlepszy wiek na problemy z dyskiem to wiek po 35 roku życia. Jeśli rodzic miał operację kręgosłupa lub szyi z powodu przepukliny dysku, powinieneś szczególnie zadbać o swoje plecy. Styl życia to kolejny ważny czynnik. Ci, którzy wykonują częste podnoszenie lub stawiają się w sytuacjach, w których kręgosłup jest narażony na uraz lub powtarzający się wstrząs, mogą z czasem rozwinąć się zwyrodnieniowe dyski.
Osteoporoza może prowadzić do zwyrodnienia dysku. Gdy kości słabną, osoba staje się coraz bardziej narażona na złamania kręgów.
Objawy
Choroba zwyrodnieniowa dysku sprawia, że plecy są bardziej podatne na urazy i mogą przyczyniać się do następujących schorzeń:
-
Ból pleców
-
Ból szyi
-
Zgarbiony wygląd
-
Przepuklina dysku
-
Złamania kręgów
Diagnoza
Poniżej przedstawiono niektóre narzędzia diagnostyczne, których lekarz może użyć, aby uzyskać wgląd w stan pacjenta i ustalić najlepszy plan leczenia.
-
Historia medyczna: Przeprowadzenie szczegółowej historii medycznej pomaga lekarzowi lepiej zrozumieć możliwe przyczyny bólu pleców i szyi, co może pomóc w określeniu najbardziej odpowiedniego leczenia.
-
Badanie fizykalne: Podczas badania fizykalnego lekarz spróbuje zlokalizować źródło bólu. Można również przeprowadzić proste testy elastyczności i siły mięśni.
-
Promienie rentgenowskie są zwykle pierwszym krokiem w metodach badań diagnostycznych. Zdjęcia rentgenowskie pokazują kości i przestrzeń między kośćmi. Mają jednak ograniczoną wartość, ponieważ nie pokazują mięśni i więzadeł.
-
MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego) wykorzystuje pole magnetyczne i fale radiowe do generowania bardzo szczegółowych obrazów wnętrza ciała. Ponieważ promienie rentgenowskie pokazują tylko kości, rezonans magnetyczny jest potrzebny do wizualizacji tkanek miękkich, takich jak dyski w kręgosłupie. Ten rodzaj obrazowania jest bardzo bezpieczny i zwykle bezbolesny.
-
Tomografia komputerowa / mielogram: Tomografia komputerowa jest podobna do rezonansu magnetycznego, ponieważ dostarcza informacji diagnostycznych na temat wewnętrznych struktur kręgosłupa. Mielogram służy do diagnozowania wybrzuszenia dysku, guza lub zmian w kościach otaczających rdzeń kręgowy lub nerwy. Miejscowy środek znieczulający jest wstrzykiwany w dolną część pleców, aby znieczulić ten obszar. Następnie wykonuje się nakłucie lędźwiowe (nakłucie lędźwiowe). Barwnik jest wstrzykiwany do kanału kręgowego, aby ujawnić, gdzie leżą problemy.
-
Elektrodiagnostyka: Testy elektryczne nerwów i rdzenia kręgowego mogą być wykonywane jako część diagnostyki. Testy te, zwane elektromiografią (EMG) lub somato sensorycznymi potencjałami wywołanymi (SSEP), pomagają lekarzowi zrozumieć, w jaki sposób twój stan wpływa na twoje nerwy lub rdzeń kręgowy.
-
Scyntygrafia kości: Obrazowanie kości służy do wykrywania infekcji, nowotworów złośliwych, złamań i zapalenia stawów w dowolnej części szkieletu. Skany kości są również wykorzystywane do znajdowania zmian do biopsji lub wycięcia.
-
Dyskografia służy do określenia wewnętrznej struktury dysku. Wykonywany jest za pomocą miejscowego środka znieczulającego i wstrzyknięcia barwnika do krążka pod kontrolą rentgena. Wykonuje się zdjęcie rentgenowskie i tomografię komputerową, aby zobaczyć skład dysku i określić, czy jego struktura jest normalna, czy nienormalna. Oprócz wyglądu dysku lekarz zauważy ból związany z tym zastrzykiem. Zaletą dyskogramu jest to, że umożliwia lekarzowi potwierdzenie poziomu dysku, który powoduje ból. Zapewnia to większy sukces operacji i zmniejsza ryzyko operacji na niewłaściwym krążku.
-
Zastrzyki: Zastrzyki przeciwbólowe mogą złagodzić ból pleców i dostarczyć lekarzowi ważnych informacji o Twoim problemie, a także zapewnić terapię pomostową.
Leczenie
Typowym rozwiązaniem problemów związanych z DDD jest procedura zespolenia kręgosłupa. Głównym problemem związanym z operacjami zespolenia jest to, że często nie kończą się one dobrze. Podczas gdy niektóre badania podają, że wskaźnik sukcesu wynosi około 75 procent, to nadal jedna na cztery operacje jest nieudana. Drugim problemem związanym z operacją zespolenia jest zmniejszenie ruchomości, co z czasem może powodować inne problemy Ponieważ zespolenie blokuje obracanie się segmentu kręgowego, powoduje większy nacisk na poziomie powyżej i poniżej miejsca zrośniętego, co z kolei może spowodować przepuklinę te inne płyty. Na szczęście dzisiaj istnieje alternatywa —implantacja sztucznego dysku.
Suplementy diety lub leki mogą być zalecane w leczeniu choroby zwyrodnieniowej dysku, która jest związana z osteoporozą.
Często zadawane pytania
Co to jest choroba zwyrodnieniowa dysku
Naturalnym produktem ubocznym starzenia się jest utrata sprężystości krążków międzykręgowych i ich większa skłonność do przepuklin, zwłaszcza pod dużym obciążeniem, na przykład gdy podnosimy ciężkie przedmioty. Ponadto niektóre osoby mają rodzinną historię choroby zwyrodnieniowej dysku, co zwiększa ryzyko jej rozwoju. Kiedy naturalny dysk przepuklinuje lub ulega poważnej degeneracji, traci zdolność pochłaniania wstrząsów, co może zawęzić przestrzeń między kręgami.
Kto jest kandydatem na sztuczny dysk?
Pacjenci z chorym krążkiem między L4 a L5 lub między L5 a S1 (wszyscy w dolnej części pleców), który jest zużyty lub zraniony i powoduje ból pleców, są kandydatami do sztucznego krążka. Inni kandydaci to osoby z chorobą zwyrodnieniową dysku (DDD), których kości (kręgi) przesunęły się o mniej niż 3 mm. Twój lekarz pomoże ci ustalić, czy sztuczny dysk jest dla ciebie dobrym wyborem. Czynniki, które zostaną wzięte pod uwagę, obejmują poziom aktywności, wagę, zawód i alergie.
Jakie są zalety sztucznego dysku?
Ogólnie rzecz biorąc, ci, którzy otrzymują sztuczne krążki, wracają do aktywności wcześniej niż pacjenci z tradycyjnym fuzją. Ponadto, ponieważ nie ma potrzeby pobierania kości z biodra pacjenta, nie ma dyskomfortu ani rekonwalescencji związanej z drugim miejscem nacięcia. Niektóre z ogólnych zalet operacji sztucznego dysku obejmują:
-
Zachowuje ruchomość i stabilność kręgosłupa
-
Zapobiega degeneracji sąsiednich segmentów
-
Nie wymaga przeszczepu kości
-
Szybsza rekonwalescencja i powrót do pracy
-
Mniej inwazyjny i bolesny niż fuzja
-
Zmniejsza ból związany z chorobą dysku
Chociaż sztuczny dysk może być obiecującą nową technologią, większość chirurgów kręgosłupa jest dziś bardzo ostrożna. Istnieje wiele poważnych obaw, w tym:
-
Stale zmieniająca się technologia, ponieważ pojawiają się nowe dyski, które są trwalsze i mogą być łatwiejsze do wkładania i wyjmowania
-
Żywotność implantów jest kwestionowana
-
Co się stanie, jeśli implant będzie musiał zostać usunięty
Skonsultuj się ze swoim chirurgiem kręgosłupa, aby wybrać najlepszą opcję.