Fuzja kręgosłupa
Chirurg może użyć kości z biodra pacjenta lub z banku kości do stabilizacji dwóch kręgów po discektomii. Podczas operacji fuzji dysk jest usuwany, a chirurg wkłada mały klin kości między dwa kręgi, aby przywrócić przestrzeń dyskową. Z biegiem czasu dwa kręgi „stapiają się” w solidną strukturę. Chociaż ogranicza to ruch i elastyczność, może również pomóc złagodzić ból.
Decyzja o stopieniu lub nie stopieniu może być złożona. Będzie to prawdopodobnie opierać się na ocenie przez chirurga dwóch czynników: stopnia niestabilności, jaki spowoduje dyscektomia, oraz ilości miejsca na dysku potrzebnego do przywrócenia. Jeśli chirurg zdecyduje się nie wykonywać fuzji, może zalecić inny zabieg kontrolny.
Fuzja lędźwiowa
Transforaminal Lumbar Interbody Fusion (TLIF) jest zwykle używany do usunięcia zwyrodnieniowego dysku i zmniejszenia nacisku na korzenie nerwowe w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.
Stosowanie małoinwazyjnej procedury polega na wykonaniu niewielkiego nacięcia na plecach. Używając ramienia C do obrazowania rentgenowskiego, chirurg lokalizuje poziom kręgu z przepukliną dysku.
Wykonując najmniejsze możliwe nacięcie, chirurg używa kombinacji rozszerzaczy i retraktorów rurkowych, aby uzyskać dostęp do kręgu i usunąć dysk zwyrodnieniowy. Implant z przeszczepem kostnym jest umieszczany w pustej przestrzeni, co powoduje wyrównanie kości kręgów i zmniejszenie nacisku na korzenie nerwowe.
Niektórzy zaawansowani chirurdzy kręgosłupa wykonują procedurę TLIF w sposób minimalnie inwazyjny. Zalety minimalnie inwazyjnej procedury TLIF w porównaniu z tradycyjną chirurgią kręgosłupa obejmują mniejsze nacięcie, mniej zakłóceń w tkance mięśniowej, krótszy czas pobytu w szpitalu i mniejszy ból podczas rekonwalescencji.